ister inan ister inanma

1945 yılında 2. dünya savaşının yeni bittiği günler, avusturya'daki amerikan işgal bölgesinde akşam 7'den sonra sokağa çıkma yasağı konmuştur. salzburg civarındaki küçük mittersil kasabasında devriye gezen bir amerikan eri sokakta bir karartı görmüştür. durması için seslenir, karartının yürüdüğünü görünce tüfeğini omuzladığı gibi basar tetiğe. karartı yıkılmıştır. yaklaşıp fenerini tutar; orta boylu, 60 yaşlarında bir adamdır yerdeki. er bakar, hiç bir hareket yoktur. ölmüştür 60'lık adam. sanat dünyası ertesi gün öğrenir; çağın büyük bestecisi anton von webern'in ölümünü. viyana'dan kızını ve torunlarını görmeye gelen bu tuhaf insan, yine yine gerçekten garip bir şekilde hayattan ayrılıp gitmiştir. o anda unutmuştu yasağı. belkide kafasındaki ses bileşimleri arasında duymamıştı erin bağırışını. atonal müzik akımının bu seçkin siması, en kısa orkestra eserinin bestecisidir. 15 saniye sürer bu eser. ayrıca 7 mezurluk bir müzik cümlesi üzerine é240 defa tekrarlanacaktıré notunu düşmüştür. berlin'de çalınmıştır bu eser. ancak dört piyanist nöbetleşe çalarak çıkabilmiştir işin içinden. beheri yedi mezuru 60 defa tekrar etmiş ve é61. kez çalsaydım delirebilirdimé demeyi unutmamıştır.